XIII- CASUSLUK VE İSTİHBARAT (27 madde)

SUN TZU der ki, 

1. Yüz bin askerlik bir orduyu kurup, uzak savaşlara göndermek, halkın üzerine büyük yük bindirir, devletin olanaklarını tüketir.Sadece günlük harcamalar yüz bin gümüşe kadar yükselebilir. Ülke içinde de, dışında da büyük kargaşalık olacak, tükenen insanlar savaş yollarında dökülecektir. Yüz bin askerin en az dört, beşyüz bin aile olduğu düşünülecek olursa, etkinin ne kadar geniş bir alanda olduğu anlaşılabilir. 

2. Düşman kuvvetler, bir kaç gün içinde oluşacak bir sonuç için yıllarca karşı karşıya durabilirler.Bu böyleyken, maaşının, ödüllerinin devamını düşünerek düşmanın durumunu öğrenmeyi ihmal etmek insanlık dışı davranıştır. 

3. Bu şekilde davranan kişi lider olamaz, hükümdarına yararlı olamayacağı gibi zafere de ulaşamaz. 

4. Bilge hükümdarla, iyi bir komutanın normal asker oranla  kolaylıkla İSTİHBARAT'a bağlıdır.  savaş  kazanıp,  zafere  ulaşması 

5. Bu istihbarat ruh çağırmakla gelmez. Tecrübe ya da hesaplamayla da üretilemez. 

6.  Düşmanın durumu ancak başka insanlardan öğrenilebilinir. 

7. Beş tür casus kullanılır. (a) Yöresel casuslar. (b) İç casuslar. (c) Devşirme casuslar. (d) Hükümlü casuslar. (e) Hayatta kalan casuslar. 

8. Bu beş tür casusun hepsi bir arada kullanıldığında gizli istihbarat sistemini kimse ele geçiremez. Buna, "İplerin Kutsal Kullanımı" denilir. Bu güç her hükümdarın en kıymetli kaynağıdır. 

9. Yöresel casuslardan anlaşılan bir bölgede yaşayan kişilerden haber alma hizmeti almaktır. 

10. "İç Casus" düşman subaylarının kullanımıdır. 

11. "Devşirme Casuslar", ele geçirilip, düşman aleyhine kullanılan düşman casuslarıdır. 

12. "Hükümlü" ya da "Ölü Casus"lar düşmanı yanıltmak amacıyla çeşitli davranışlara yönlendirilip sonra da bizim casuslarımızca düşmana bilinçli olarak belirtilen casuslardır. 

13. "Yaşayan Casuslar", düşman kampından haber getirmeyi başaran casuslardır. 

14. Ordu içinde en yakın takipte tutulacak kişiler casuslardır. Başka hiç bir birim casuslar kadar ödüle layık değildir. Yeryüzündeki başka hiç bir meslek casusluk kadar gizliliğe sahip değildir. 

15. Doğal üstün zekaya sahip olmayan hiç kimse casus olamaz. 

16. Casuslar iyilik ve dürüstlük olmadan yönetilemez. 

17. Casusların raporlarını anlamak ve doğruluğundan emin olmak için ince zeka seviyesi gerekir. 

18. Uyanık ol! Her iş için casus kullan. 

19. Bir casus zamanı gelmeden bir haberi başkasına vermişse, hem casusu hem de haberi alan kişiyi öldür. 

20. Amaç ister bir orduyu vurmak, ister bir şehri zaptetmek, isterse bir kişiye suikast düzenlemek olsun, komutanların, komutan yardımcılarının, kapı muhafızlarının, nöbetçilerin isimlerini öğrenmek özel öneme sahiptir. Casuslarımızın amacı bu bilgilere sahip olmaktır. 

21. Düşmanın aramıza gönderdiği casuslar tespit edilip, rüşvetle kandırılmalı, ele geçirilip, rahat edecekleri yerlerde tutulmalıdır. Böylece onları kendi saflarımıza çekip devşirme casus yaparak kendi hizmetimizde kullanabiliriz. 

22. "Devşirme Casusların" bize sağlayacağı bilgiler sayesinde mahalli ve iç casusları elde edebiliriz. 

23. Yine yalnız onların sayesinde "Ölü Casusları" kullanarak yanıltıcı bilgileri düşmana ulaştırabiliriz. 

24. Son olarak, yine onların sayesinde "Yaşayan Casuslardan bilgi alabiliriz.

25. Casus kullanmanın tek amacı düşman hakkında  bilgi toplamaktır.  Bu  bilgi  ise,  ilk  olarak  "Devşirme Casustan" alınabilir. Bu nedenle "Devşirme Casus" el üstünde tutulmalıdır. 

26. Eski  zamanlarda  Yin  hanedanının  yükselmesi İmparator Hsia tarafından kontrol edilen I Chih adındaki casusla gerçekleşmişti. Aynı şekilde Chou Hanedanı da Yin'e bağlı casus Lu Ya sayesinde tahta geçmişti. 

27. Ordunun casusluk kanadını en iyi kullanan hükümdar bilge hükümdar, en iyi değerlendiren komutan ise usta  komutandır.  Casusluk  sonuç  getirir. Ordunun harekattaki başarısı casusların becerisi ile orantılıdır.